سامانه انرژی‌های تجدیدپذیر برق خورشیدی

روند گرایش به انرژی‌های بادوام و استفاده از آنها در ایران تابعی از افزایش روز افزون به کارگیری این نوع انرژی‌ها در جهان است. ضرورت استفاده از این انرژی‌ها به قدری است که حتی کشورهایی نظیر آلمان و اسپانیا که بسیاری از روزهای سال شاهد آسمانی ابری هستند، نیز به‌طور گسترده این فناوری را به کار گرفته‌اند. در کشور آلمان تا پایان سال میلادی جاری قدرت تولید شدۀ فتوولتائیک فراتر از ۳۸ گیگاوات است که حدود چهار برابر ۱۰ گیگاوات برق تولیدی مجتمع نیروهگاه هسته‌ای بحران زدۀ فوکوشیمای ژاپن است. در اسپانیا -چهارمین تولیدکنندۀ بزرگ سلول خورشیدی در جهان – ۵ گیگاوات قدرت برق خورشیدی تا سال ۲۰۱۳ تولید شده است. در کشورهای دیگر نیز / بیش از ۳ روند استفاده از سلول‌های خورشیدی روبه گسترش است. بی تردید، یکی از موانع گسترش برق خورشیدی در کشور ما کمبود نیروی متخصص و منابع علمی و فنی است. پژوهشگاه مواد و انرژی با سابقه ای بیش از ۴۰ سال، که در ابتدا مرکزی وابسته به دانشگاه صنعتی شریف بود، وظیفۀ توسعه و ترویج راههای بهینۀ استفاده از انرژی‌های نو را برعهده دارد. در همین راستا، پژوهشگاه در مهر ماه ۱۳۸۶ اقدام به جذب اولین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد در رشتۀ انرژی‌های تجدیدپذیر نمود و یکی از دروس اجباری که در طی این دوره ارائه شد، درس مبانی انرژی تجدیدپذیر ۲ بود که عمده سرفصل‌های این درس ۳ واحدی پیرامون نحوۀ استفاده از انرژی برق خورشیدی طراحی شده است. از همان ابتدای ارائۀ این درس نبود مرجعی مناسب که کل مباحث مطرح شده را در برگیرد، نمایان بود. طی برگزاری ۵ دوره کلاس، با بررسی و مطالعۀ کتب، مقالات و گزارشهای فنی از منابع معتبر مختلف، تلاش شد موضوعات اصلی تدوین و سرفصلهای مصوب پوششداده شود و با کمک تعدادی از دانش پژوهان در قالب کتابی فشرده تألیف شود. به علت نو بودن موضوعات موردنظر و نبود کتاب مدون مرتبط، از منابع برخط و تارنماهای معتبر اینترنتی استفاده‌های زیادی شده است.