غَرق شدن در تُنگ

بر گستره‌ی زمین، دریاها از روز ازل خروشیده اند؛ طوفانی شده‌اند، آرام گرفته اند و باز به انتظار روزی دیگر نشسته‌اند. هزار هزار سال صدای موج‌ها در گوش صدف‌ها و گوش ماهی‌ها پیچیده است و هزار هزار ماهی روی ساحل‌ها، جان داده‌اند. چه کشتی‌ها که با مسافرانشان، شباهنگام در طوفان‌ها گم شده‌اند و چه قایق‌ها که با ماهیگیرانشان، غروب در بندرگاه‌ها پهلو گرفته‌اند. دریاها هرروز آدم‌ها را دیده‌اند و داستان‌هایشان را شنیده‌اند؛ آن هم با تمام غم‌هایشان، شادی‌هایشان، عشق‌هایشان و یا حتی مرگ‌هایشان. سرنوشت انسان‌هایی که همچون موج آرام بودند و یا قصه‌ی آنان که چون طوفان بی‌قرار زیستند.