زندگی ماریان

از آن‌جا ‌که ممکن است تصور شود این داستان برای سرگرمی مردم نوشته شده است، فکر می‌کنم وظیفه دارم به اطلاع برسانم این داستان را شخصاً از دوستی که آن ‌را در جایی مبهم و رها شده یافته بود، گرفته‌ام.
حقیقت این است که اگر این داستان واقعی نبود، پر واضح است که به این سبک در نمی‌آمد، و زندگی ماریان نه چنین طولانی می‌شد و نه با این‌همه اندیشه و تفکرات همراه می‌بود. بدین معنی که بیش‌تر ماجرا و حادثه بود و کم‌تر جنبۀ روحی و معنوی داشت. خلاصه این‌که تاکنون همۀ رمان‌ها مطابق سلیقه عمومی بوده‌اند و چنین کتابی عاقلانه و منطقی خواهد بود اگر به دلیل مسائل مطرح در آن، مورد قبول عامه واقع نگردد. مردم فقط خواهان حوادث هستند نه بیش‌تر. و ماریان با نوشتن ماجراهایش هیچ در فکر رعایت این سلیقه نیست. او خود را از هیچ‌یک از تفکراتی که در ضمن حوادث زندگی‌اش برای او پیش می‌آیند، معاف نمی‌کند. استدلالش گاهی کوتاه و گاه طولانی است یعنی مطابق میل و خواستی که در او ایجاد شده بیان می‌شوند. او ماجراهایش را خطاب به خانمی نوشته که دوست او بوده و ظاهراً عاشق اندیشیدن بوده است. به عبارتی چون ماریان از مردم کناره‌گیری کرده بود، نوشته‌اش به این صورت در آمده است، البته با قدری اصلاحات در نوشته که ما اعمال کرده‌ایم. وانگهی این قسمت در اختیار دیگران قرار گرفت که نظرشان را بدهند تا اگر مورد قبول واقع شد، باقی آن پی در پی چاپ شود. و بالاخره همۀ آن آماده شد.