کتاب دریا، غروب، نم‌ نم باران

فردوس اعظم در ۲۱ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ﺳﺎﻝ ۱۹۸۴ ﺩﺭ شهرستان مستچاه شهر خجند تاجیکستان به‌‌‌دنیا آمد. ﺳﺎﻝ ۲۰۰۸ ﺩﺍﻧﺸﻜﺪه‌ی ﺯﺑﺎن‌هاﻱ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﺧﺠﻨﺪ ﺑﻪ‌ﻧﺎﻡ ﺁﮐﺎﺩﻣﻴﺴﻴﻦ باباجان ﻏﻔﻮﺭﺍﻑ را ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻪ‌پایان ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ و مدت دو سال در آمریکا درس خواند. ﻧﻮﺷﺘﻪها ﻭ ﺷﻌﺮﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ نشریه‌های ﺗﺎﺟﻴﮑﺴﺘﺎﻥ، افغانستان، ایران، آمریکا و انگلستان منتشر ﺷﺪﻩ است. وی ﺩﺭ ﭼﻨﺪین ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﻭ ﻣﺆﺳﺴﻪ‌ی خارجی، ﺑﻪ‌عنوان ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴسی، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ دارد. همچنین عضو کانون روزنامه‌نگاران تاجیکستان و انجمن ادیبان جوان استان سغد، و نیز عاشق ادبیات کهن و معاصر پارسی است. فردوس اعظم هم‌اینک در اروپا سکونت دارد.
نخستین کتاب شعر فردوس اعظم در سال ۲۰۱۲ با عنوان ابرهای آبی از سوی ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ‌ﻧﺎﺷﺮ ﺷﻬﺮ ﺧﺠﻨﺪ ﺗﺎﺟﯿﮑﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺧﻂ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻭ ﺳﯿﺮﯾﻠﯿﮏ ﻣﻨﺘﺸﺮ شد. کتاب شعر دوم او در سال ۲۰۱۴ با نام یک بغل غزل در تهران به‌چاپ رسید. همین کتاب در آغاز سال ۲۰۱۵ در لندن بازنشر و برنده‌ی جایزه‌ی کانون نویسندگان تاجیکستان شد. کتاب جدیدش یعنی آیین آیینه در تهران به سال ۱۳۹۶ منتشر شد.
فرﺩﻭﺱ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻣﻌﺎﺻﺮ تاجیکستان و ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺟﻮﺍنان شاعر ﺗﺎﺟﯿﮏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ از ﺷﻌﺮ ﻧﻮ «ﺯﻻﻝ» ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ کرﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺟﺪﯾﺪ ﺷﻌﺮ، به ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﯾﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ دست یافت؛ به‌طوری که ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﯼ شعر ﺍﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﯾﺖ ﺷﻌﺮ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ و افغانستان ﻣﻨﺘﺸﺮ شدﻩ ﺍست.
آیینه‌‌ام که‌‌ هیچ خودم را ندیده‌‌ام
بارِ قیافه‌‌های شما را کشیده‌‌ام
من باغبان باغچه‌ی کوچک خودم
از بوستان هیچ کسی گل نچیده‌‌ام
ای لاله‌‌ها که ‌‌در دل من قد کشیده‌‌اید
من هم شبیه‌‌ قلب شما داغدیده‌‌ام!
با آه من دریغ کسی هم‌صدا نشد!
تنها خودم صدای خودم را شنیده‌‌ام
هر چند که ‌‌به ‌‌حضرت حافظ نمی‌رسم
سی سال می‌شود که ‌‌درین ره‌‌ دویده‌‌ام
ای شعر، ای خدای همه ‌‌دردها، تو را
از خون لخت‌لختِ جگر آفریده‌‌ام